ORDU – Ordu’nun Gölköy ilçesinde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 82,5 lira olarak açıkladığı fındık fiyatına basın açıklamasıyla tepki geldi. Gölköy Dayanışma Platformu’ndan yapılan basın açıklamasında, fındığın fiyatının maliyet hesabı yapılmadan belirlendiği belirtilerek, hükümetin uyguladığı tarım politikası nedeniyle fındık üreticilerinin yıllardır “bastırıldığı” vurgulandı.
Gölköy ilçe merkezinde yapılan açıklamaya İşçi Partisi İl Başkanı Hikmet Poyraz, İşçi Partisi Gölköy İlçe Başkanı Mehmet Uğur Yalçın, Toplum Merkezleri Gölköy Şube Başkanı Ahmet Akdoğan, TÜM KÖY SEN Ordu Şube Başkanı Zekayi Sağra, platform üyeleri ve yapımcılar katıldı.
Gölköy Dayanışma Platformu adına yapılan basın açıklamasını CHP Gölköy İlçe Başkanı Mustafa Karaahmetoğlu okudu.
‘PİYASADA 82.5 LİRA 70 LİRAYA DÜŞECEK’
Mustafa Karaahmetoğlu, Karadeniz Bölgesi’nde 500 bin ailenin geçimini sağlayan ve dolaylı olarak yaklaşık 8 milyon nüfusu endişelendiren fındık için mücadele eden çiftçilerin personel fiyatları, akaryakıt zamları, bahçe temizliği, kol budaması, gübre ve ilaç fiyatları artıyor.
İktidarın her yıl uyguladığı tarım politikasının sonucunu açıklanan fiyatla bir kez daha gördüklerini ifade eden Karaahmetoğlu, “Maliyeti bile karşılamayan 82,5 TL’lik fiyat tarım ve gıda firmaları lehine olmuştur. Yine iyi biliyoruz ki piyasada ilan edilen fiyattan fındık alınmayacaktır. Piyasada tekelcilerin ve tüccarların verdiği fiyat 70 TL civarında olacaktır. Her yıl yaşadığımız deneyimler bize nasıl bir politika uygulayacağımızı öğretti” dedi.
“İşbirlikçiler zenginleşti, üreticiler daha da fakirleşti”
AK Parti’nin yıllardır uyguladığı politikalarla fındık üreticisini serbest piyasanın insafına bıraktığını ifade eden Karaahmetoğlu, iktidara geldikten sonra Fındık Tarım Satış Kooperatifleri Birliği’nin (FISKOBİRLİK) ilk adımı attığını söyledi. “atmak”.
AK Parti iktidarından sonra fındıkta tekelleşme yaşandığını belirten Karaahmetoğlu, “Ferrero başta olmak üzere yerli ve yabancı fındık tekelleri, ihracatçılar ve işbirlikçileri zenginleşti, fındık üreticisi fakirleşti. 440 bin çiftçi yaklaşık 740 bin fındık üretiyor. hektar arazi. Sayı az olabilir ama fındık yetiştirilen bölgede.” 8 milyon nüfusu doğrudan veya dolaylı olarak ilgilendiriyor. Çiftçiler, mevsimlik tarım işçileri, harmancılar ve fabrika işçileri derken bölgemizin en değerli ekmek kaynağı fındık üretimidir” dedi.
‘EN AZ 120 LİRA OLMALI’
“Biz fındık üreticileri yıllardır zulme uğradık” diyen Karaahmetoğlu, şunları söyledi:
“Ürettiğimiz fındığı hiçbir zaman beklediğimiz fiyata satamadık. Her yıl açıklanan fındık taban fiyatı biz üreticiyi sevindirmiyor. Fındığın ilaç, gübre, mazot, personel maaşı gibi maliyetlerinin artması fındığı düşürüyor. gelirler çok düşük rakamlara geliyor.Bununla birlikte biz üreticiler geçim sıkıntısı ve farklı analizler yapmakta zorlanıyoruz.Yollara başvurmak durumunda kalıyoruz.
Açıklanan fındık taban fiyatını kabul etmiyoruz. Hakkımız olan fındığın taban fiyatının en az 120 TL olmasını istiyor, sesimizin duyulmasını istiyor ve bunu kamuoyu ile paylaşmayı uygun buluyoruz. Burada sesimizi yükseltiyoruz. Köylerde sesimizi yükseltelim, hakkımızı arayalım. Bize istemeden vermeyeceklerini biliyoruz.”
‘FİRMALARA DEĞİL ÜRETİCİYE DESTEK VERİLMELİ’
Tüm fındık üreticilerine dayanışma çağrısı yapan Karaahmetoğlu, üreticilerin taleplerini şöyle sıraladı:
“2000 yılında kooperatifleri tasfiye eden 4572 sayılı Birlikler Kanunu değiştirilmelidir. Fındık fiyatının belirlenmesinde üreticiler taraf olmalıdır. Fındığın fiyatı maliyet hesaplanarak belirlenmelidir. Tarımsal katkı artırılmalı, Dayanak tarım şirketlerine değil, üretici köylülere verilmelidir.
Devlet kooperatifçiliği teşvik etmeli, FİSKOBİRLİK üreticinin söz ve karar sahibi olacağı şekilde yeniden yapılandırılmalı ve demokratikleştirilmelidir. Finansman devlet tarafından sağlanmalıdır. Kamu adına fındık alan TMO depoları artırılmalı ve özel sektörün fiyat koyması engellenmelidir. Alan bazında taban artırılmalıdır. Yerel yönetimler mevsimlik tarım işçileri konusunda öncelikle barınma ve temel ihtiyaçlar konusunda çalışma yapmalıdır. Üretici köylü örgütlenmesinin önündeki sorunlar giderilmelidir.
